Por-yes of Por-no?

Integriteit en reputatie zijn een kostbaar goed. Vorig jaar was ‘de porno kijkende leraar uit Lochem’ regelmatig in het nieuws. Die casus heb ik via de media gevolgd. Daar ontkwam half Nederland niet aan, want het schoolbestuur was vanaf het moment dat het incident hen bekend werd, luid zichtbaar en hoorbaar op TV, de radio en in kranten.

Wat iemand schrijft of zegt, zijn daarmee niet zomaar ‘feiten’ of ‘waarheid’. Want wat was er nou eigenlijk precies gebeurd? Dat was toentertijd volstrekt niet helder. De een schreef dat de leraar porno keek, via een laptop die op een beamer zou zijn aangesloten. Een ander zei: ‘De leraar werd door een leerling gevraagd een woord in te typen, wat uitmondde in een pornografisch ‘testbeeld’, dat vervolgens is gefotografeerd door een andere ‘oplettende leerling’. Maar wat is feit en wat is fictie? Onderzoek zou daarin klaarheid moeten kunnen brengen. Liefst door een onafhankelijke, deskundige uitgevoerd. Maar daarvoor is het te laat. Reputaties zijn geschaad, oordelen geveld en straatjes ‘schoongeveegd’.

Feit is dat daags na de incidentmelding, de schoolleiding de ouders van de leerlingen al per brief op de hoogte hebben gesteld van de kwestie. ‘Hear say evidence’ noem ik dat. Enorm kwetsbaar ‘bewijs’, als het iemands integriteit raakt. En ondanks het met redenen omklede advies de groep bekenden met deze kwestie klein te houden, ging het schouwspel, aangevoerd door de schoolleiding, gewoon door. Als het een aflevering van ‘De Luizenmoeder’ was geweest, dan had je er misschien nog om kunnen lachen. Want dat is fictie. Maar deze leraar was op voorhand al ‘veroordeeld’, in het ‘echie’ en zonder deugdelijke grondslag. Nadat de kwestie breeduit in de media kwam, leidde dit vervolgens tot een staking door leerlingen. Kort daarna bereikte mij het laatste nieuws, wederom verspreid via werkelijk alle beschikbare mediakanalen: ‘De schoolleiding heeft een stevig gesprek gehad met de leerling die het incident filmde en heeft een regeling getroffen met de leraar. Op basis daarvan keert hij niet terug’.

ONBEGRIJPELIJK! Degene die in mijn bescheiden mening in deze casus ernstig verwijtbaar te noemen is, is de schoolbestuurder die zich telkens heeft laten horen en zien voor te veel publiek. Privacy is grofweg geschonden en op dat moment was geen feit noch waarheid gevonden.

Heel Nederland ‘rollebolde’ nadien warmpjes over elkaar heen in deze grote peepshow. Discussies gingen opeens over of mobiele telefoons nou wel of niet in de klas thuishoren. En anderen meenden dat porno kijken – als de leerlingen toch aan het werk zijn – toch helemaal niet zo erg is? Nog even en er komt een poll: Press ‘like’ for ‘POR-YES’ or ‘dislike’ for ‘POR-NO’…

Stel: u bent deze leraar. Bijna met pensioen en voor heel Nederland afgeschilderd als een ‘vieze man’. Of hij nou wel of niet heeft gekeken naar wat wordt gesuggereerd: dit in de media etaleren is toch niet ‘fair’? Voordat je oordeelt, verplaats jezelf eerst eens in die kwetsbare ander. Ik denk dat jij dan ook liever een deugdelijk onderzoek had gewild, waarbij het resultaat daarvan was gedeeld binnen een kleine groep belanghebbenden, in plaats van landelijke bekendheid. En dat op basis daarvan tot een weloverwogen besluit kan worden gekomen. Press ‘YES’ voor ECHTE waarheidsvinding!

Auteur: Nicole J. den Hartigh EMIA RO CPI CGBL RPP CPE

Nicole den Hartigh heeft een reeks publicaties op haar naam staan en schrijft regelmatig blogs over onderwerpen die haar bezighouden. Zo schrijft ze als gastredacteur voor de website Nextens.