Werkplezier is oud nieuws

Nationale Vacaturebank stuurde mij de ‘Happy Check’. Dat is geen blanco cheque waarmee je een plezante aanschaf kunt doen als werkzoekende, als welkome afleiding van je zoektocht naar een baan. Maar kennelijk wel het ‘nieuwste van het nieuwste’, als het gaat om het vinden van arbeidsvreugde. Op basis van 8 korte vragen wordt jouw happiness score bepaald.

Dat werkplezier door steeds meer organisaties wordt omarmd is prachtig, maar is niet nieuw. Ook is het geen hogere wiskunde om te kunnen begrijpen dat plezier in het dagelijks werk prachtige nevenopbrengsten kan genereren. Iemand die schik heeft in wat hij doet voor de kost, werkt immers met meer liefde aan een product of dienst, is bereid ’s avonds langer door te werken en vertelt op feestjes vol trots over zijn fantastische broodheer. Dat leidt onder andere tot hogere klanttevredenheid, lager ziekteverzuim en betere kwaliteit.

In 2012 was Werkplezier de naam van een door ons team bedacht programma, dat preventief door werkgevers kon worden ingezet in de strijd tegen integriteitschendingen zoals fraude. Er blijkt namelijk een correlatie te bestaan tussen werkplezier en integere gedragingen op de werkvloer. Medewerkers die met plezier naar hun werk gaan zullen eerder bereid zijn beschermend te acteren ten aanzien van hun organisatie, zo was onze gedachte daarachter. Door schendingen geplaagd, brengt de term ‘integriteit’ voor velen een zure associatie met zich mee. Een positieve benaming voor preventief integriteitsmanagement, ‘Werkplezier’, is dan een sleutel voor meer succes. Positivisme heeft immers een grotere aantrekkingskracht dan een term die minder plezierig aanvoelt.

Als waarheidsvinder vond ik het destijds fantastisch een bijdrage te kunnen leveren aan deze aanpak die kan worden ingezet vóórdat zich de ellende van integriteitsschendingen voordoet. Dus ter voorkoming van ‘gedoe’, reputatieschade en ander menselijk leed in een zakelijke context. Mijn collega Amalia en ik hadden er zelfs een prachtig boekje over geschreven, dat gretig aftrek vond. Prominenten die – overigens nog steeds – (h)erkend worden als succesvolle ‘werkplezierigen’, werkten destijds belangeloos mee aan dit boekje. Onder hen de hoofdredacteur en drijvende kracht achter de Linda! (de Mol), @Jildou van der Bijl, maar ook @Rik Felderhof, die beiden hun sleutels voor succes op dit terrein met ons deelden. ‘Ga na waar je energie van krijgt en vul daarmee je dagen’, was één van die gedeelde tips.

Wat ik destijds opvallend vond was dat veel leiders van grote organisaties het principe achter Werkplezier destijds al heel goed snapten. Maar er écht iets mee willen doen, in de context van een positief en preventief integriteitmanagement, was er vrijwel nimmer bij. Wel wordt doorgaans vlot de zakelijke knip getrokken als het is misgegaan en waarheidsvinding na het leed van fraude of belangenverstrengeling noodzakelijk is. Dat gebeurt met name als het incident ‘de kop’ kan kosten van de eindverantwoordelijke. Vreemd eigenlijk, want doorgaans zijn preventieve programma’s ‘goedkoper’ dan feitenonderzoek nadat het leed reeds is geleden. Bovendien kunnen reputaties soms achteraf niet meer gered worden, ook al heeft de onderzoeker nog zo zijn best gedaan de feiten te vergaren en te presenteren.

Nu het bevorderen van werkplezier weer HOT lijkt, sterkt dat ook mijn arbeidsvreugde (waar ik overigens gelukkig geen tekort aan heb). Maar niets is leuker dan om met anderen een positieve toon te zetten onder integriteitmanagement en good governance.

Werkplezier is dus niet nieuw, maar oud, goed nieuws! Werkplezierigen aller lande, verenigt u.
Let’s have fun and frequently check your own happiness!

Auteur: Nicole J. den Hartigh EMIA RO CPI CGBL RPP CPE

Nicole den Hartigh heeft een reeks publicaties op haar naam staan en schrijft regelmatig blogs over onderwerpen die haar bezighouden. Zo schrijft ze als gastredacteur voor de website Nextens.